Hoe is het ooit begonnen?
Funqtio is ontstaan uit Topcare, een gerenommeerde en vooruitstrevende praktijk in de regio die zich richtte op fysiotherapie, sportrevalidatie en het bedrijfsleven. In 2011 werd Topcare overgenomen door een investeringsmaatschappij.
Rob werkte met veel plezier voor de praktijk, maar was altijd al ambitieus. Én eager. Na het afronden van zijn master wilde hij heel graag voor zichzelf beginnen. “En als dat niet kan, ga ik ergens anders verder”, liet hij zijn toenmalige werkgever weten. Deze sprak daarop de wijze woorden “Rob, je moet geduld hebben. Ik zorg dat het goed komt”. En zo geschiedde het.
Vanwaar de Q in de naam?
Omdat Topcare een gevestigde naam in de regio was, moest er wel een eigen naam en identiteit komen. Samen met een reclamebureau uit Kessel werd Funqtio bedacht. Funqtio verwijst naar het functioneren van het lichaam. “Met de Q hebben ze het gewoon wat sexier gemaakt”, lacht Rob.
Het blijkt een succesformule. Of het nu komt door de Q die het geheel wat sexier maakt of de tomeloze energie en inzet van de oprichters. Funqtio is binnen tien jaar veruit de grootste in de regio geworden. Tegelijkertijd is het juist in die periode voor kleinere praktijken moeilijk gebleken om bestaansrecht te houden.
Wat maakt Funqtio zo bijzonder, wat doen jullie anders dan anderen?
“Wij bieden de hoogst mogelijke standaard. Al onze locaties hebben een strakke uitstraling en zijn super netjes. Als je bij ons binnenkomt, dan is dat echt een verschil met andere praktijken. Klantvriendelijkheid en service staan bij Funqtio op één. Tegenwoordig wil iedereen nu eenmaal snelle service en de best mogelijke zorg in een mooie omgeving met meer faciliteiten dan alleen een behandelkamer. En dat is precies wat wij bieden.
We maken veel gebruik van interdisciplinair overleg, binnen het team maar ook met specialisten en huisartsen. Op die manier bieden we de best mogelijke zorg. Dat heeft zich ook vertaald in nieuwe dienstverlening, zoals i-Vitality en OCA .
Ook wordt er bij Funqtio de hoogst mogelijke standaard voor het personeel gehanteerd. Iedereen wordt bijvoorbeeld gestimuleerd tot het volgen van een masteropleiding, maar er wordt ook echt goed voor het personeel gezorgd. Er is weinig verloop bij Funqtio, wat laat zien dat mensen graag bij de organisatie werken”.
Het geheim van het succes zit dan ook echt daar in, hè?
“Zeker weten. Dat zit niet in Jeroen (Hutjens, red.) of mij. Dat zit écht in het team.”
Wat was de grootste mijlpaal in de afgelopen tien jaar?
Voor Rob persoonlijk was één van de absolute hoogtepunten de overname van Venlo. Hij voelde dat hij veel meer aan het doen was dan alleen fysiotherapie. “Toen proefde ik voor het eerst “wow, dat lukt ons ook!”
“Verder zijn we uiteraard trots op onze groei. We zijn van een praktijk in de buurt naar een echt bedrijf gegaan met 47 man in dienst. Wij zijn zelfs in Zuid-Nederland één van de grootsten.” Daar mag je wel trots op zijn, laat ik weten, in eigenlijk slechts 10 jaar tijd. “Jazeker”, lacht Rob, “al zie ik dat niet zo. Ik vind het gewoon belangrijk dat het personeel tevreden is, dat de cliënten tevreden zijn en dat we vooral blijven lopen” (grappige woordspeling voor een fysiotherapeut, red.).
Hoe ziet de toekomst van Funqtio eruit?
Rob valt even stil, ik zie hem denken. Oprecht denken. Gezien zijn enthousiasme, bevlogenheid en levendige manier van praten, verwacht ik dat zijn brein nu volle toeren draait – hmm, wat kán er allemaal nog in de toekomst? Een diepe zucht. “Voor mij is het voornaamste dat we niet per se in omvang groeien, maar dat we nog meer gaan toeleggen op kwaliteit van zorg.
Ook willen we vooruitstrevend blijven in het leveren van fysiotherapie en aanliggende diensten en continue blijven ontwikkelen. En dat iedereen met plezier naar het werk mag komen. Als dat uiteindelijk betekent dat we nog groeien, wat ik niet uitsluit”, zegt hij met een grote glimlach, “zou dat fijn zijn. Maar kwaliteitsverbetering is het allerbelangrijkst. We worden nu beoordeeld met een 9,2 maar het kan altijd beter als het om kwaliteit gaat!”
En voor jou persoonlijk?
“Dat ik me verder ontwikkel als eigenaar en niet alleen als fysiotherapeut.” Ik ben benieuwd of hij denkt dat dit nodig is. “Nee, dat denk ik niet” laat Rob weten, terwijl zijn collega op de achtergrond hard ja zit te knikken. Ze laat weten dat Rob wat meer mag leren loslaten; hij wil graag tussen de mensen staan en dat wordt lastiger naarmate het bedrijf groeit. Rob beaamt “Dat zou het wel makkelijker maken voor mij. Zo krijg ik ook wat meer rust om nieuwe dingen te doen. Met onze plannen hopen we de komende jaren te groeien naar 80-100 personeelsleden.
Ik zie zoveel kansen in de markt en ik vind het een uitdaging om dat ook op te gaan tuigen. Gewoon, om te zien of ik dat ook voor elkaar krijg. Ik heb er vertrouwen in, want ik vind dat we zó’n goed team hebben. Daarmee durf ik dat wel aan! Maar ik zal dan wel meer moeten leren loslaten en niet alles zelf willen doen.”
Rob over Jeroen: toen en nu
“Jeroen was vooral teamleider en fysiotherapeut en nu is hij iemand die zijn richting heeft gevonden met het bedrijfsleven als doelgroep. Hier kan hij zijn eigen kwaliteiten en energie in kwijt en dat is echt een aanvulling voor de praktijk.”
Nieuwsgierig vraag ik wat er was gebeurd als er twee Rob’s aan het roer hadden gestaan. “Dat was niet goed gegaan”, grijnst hij. “Ik bemoei me overal mee en wil toch stiekem mijn eigen zin doordrijven. Al denk ik wel dat ik al af en toe wat beter voor reden vatbaar ben. Gelukkig heb ik nu mensen om me heen die niet alleen collega’s zijn, maar waar ik ook echt wel wat van aan neem. Dat pik ik niet van iedereen.”
Wat wil je nog graag even kwijt?
“Ik ben niet snel ergens trots op, maar ik vind dat we met z’n allen trots mogen zijn op wat we de afgelopen 10 jaar hebben bereikt. Hoe iedereen zich heeft mogen en kunnen ontwikkelen en hoe hard iedereen er voor heeft gewerkt. Daar ben ik écht trots op. Dat we dit alles met ons team hebben bereikt. En het einde is nog lang niet in zicht.”
