Als fanatieke hardloper voel je je toch altijd die jonge god, die alleen maar door elektrische fietsers voorbij wordt gereden, maar een normale fietser met tegenwind krijgt het toch al moeilijk met jouw hardloopprestaties, en bergop haal je ze steevast in.
Maar toch… Leeftijd gaat toch tellen en als je je dan niet aan de regeltjes van het hardlopen houdt, word je er wel degelijk mee geconfronteerd… geen loopscholing doen, geen core-oefeningen en geen armen trainen? Je rent toch met je benen……?
Maar nadat ik vorig jaar met peesklachten aan mijn rechterbeen de hulp van Funqtio moest opzoeken, gingen die bezoeken bijna naadloos over dit jaar, met wat het zich laat aanzien…. jawel de echte hardloop kwetsuur: De Hardloopknie…
Overbelasting door klus werk en niet genoeg rust houden met dit euvel en je loopt de deur plat bij je fysio… John van Bussel is dan wel de optimale fysio voor me, aangezien hij dezelfde hobby beoefend en naadloos mijn hopeloosheid en mijn ontwenningsverschijnselen door gebrek aan endorfine goed onderkend…
In ieder geval gerustgesteld dat de blessure geen schade veroorzaakt verder in de knie, maar door dat belegen kaas probleem, duurt het herstel oooooo zoooo lang… En wanneer geduld dan niet tot je beste kwaliteiten behoort, krijg je toch een lesje van bescheidenheid en de les ‘er zijn toch belangrijkere zaken in het leven’… En toch wil je dan nog steeds daar niet naar luisteren, maar lekker gaan lopen buiten… In de regen, in de tegenwind, ingehaald worden door elektrische fietsers etc….
Maar voorlopig houden we het even bij de lessen van John, die behoorlijk pittig zijn en waar ik me voorlopig op moet gaan focussen, want hardlopen met een stijve knie is toch ook weer niet echt te doen….
Matthieu Houben
